Πώς γίνεται να παίζεις modal τζαζ και να δίνεις την αίσθηση ότι μιλάς τη γλώσσα της Ανατολής; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, που περικλείει μια θεμελιακή αντίθεση, μπορεί να δώσει μόνον η μουσική και ο τρόπος παιξίματος του κουαρτέτου του Χάρη Λαμπράκη. Το κουαρτέτο του Χάρη Λαμπράκη αποτελεί σύμπραξη τεσσάρων μουσικών με κοινές αναφορές, αλλά και με αξιοσημείωτη πορεία ως σολίστες. Σημείο εκκίνησης για όλους αποτελεί η τροπική (modal) τζαζ των δεκαετιών του 1960 και του 1970, ο αυτοσχεδιασμός αλλά και η παραδοσιακή μουσική της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. Οι επιρροές από τον John Coltrane και τον Bill Evans, αλλά και η έμπνευση από δυτικές αρμονίες, ρυθμούς και μελωδίες, είναι προφανείς. Ωστόσο, το μεγάλο μουσικό όπλο του σχήματος είναι ότι κατορθώνει να ακούγεται ως το απόλυτα σύγχρονο γκρουπ της ελληνικής τζαζ σκηνής, με έναν ήχο συμπαγή, καινούργιο, δημιουργικό, που είναι αποτέλεσμα ώσμωσης ποικίλων μουσικών στοιχείων, καταβολών και επιρροών, όπου όμως αδυνατείς να διακρίνεις τα επιμέρους «δομικά υλικά». Η μουσική τους, κοντολογίς, αποτελεί δικαίωση της έννοιας της «καθαρής δημιουργίας».