Ο Phil Abraham έχει κάνει κλασικές μουσικές σπουδές (πιάνο, κιθάρα, αρμονία), όμως αυτό που τελικά τον τράβηξε και τον έκανε να διακριθεί ήταν η τζαζ, με κύριο εκφραστικό «όχημα» το τρομπόνι. Σ’ αυτό το μουσικό όργανο είναι αυτοδίδακτος ακολουθώντας όλη την εξέλιξη της τζαζ, βήμα προς βήμα, από την πιο παραδοσιακή ως την πιο μοντέρνα. Τον συναντάμε πλάι σε σπουδαίους μουσικούς κάθε είδους και στυλ (Michel Petrucciani, Charles Aznavour, Claude Nougaro, Clark Terry, Hal Singer, Mino Cinelu, Toots Thielemans, John Surman, Art Farmer, Paolo Fresu, Dusko Goykovich, Benny Bailey, Daniel Humair, Maria Schneider, John Lewis, Didier Lockwood, Dee Dee Bridgewater, Claudio Roditi, Michel Legrand, Lucky Peterson κ.ά.), πράγμα που δηλώνει την εκφραστική του άνεση μέσα στο σύνολο της τζαζ. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 ως τις μέρες μας, η καλλιτεχνική πορεία του είναι γεμάτη με διακρίσεις, είτε μέσα από live, είτε από δισκογραφικές παρουσίες. Ξεχωριστή σημασία αποτελεί το γεγονός ότι υπήρξε ο πρώτος Βέλγος μουσικός που ενσωματώθηκε στην γαλλική Orchestre Nationale de Jazz για έξι χρόνια (υπό τη διεύθυνση του Laurent Cugny και του Didier Levallet). Επίσης, πήρε τη θέση του βετεράνου τζαζ τρομπονίστα Bob Brookmeyer στο γκρουπ του Michel Petrucciani, συμμετείχε στο άλμπουμ “Jazznavour” του διάσημου Charles Aznavour και, πριν από δυο χρόνια, ήταν μέλος της Διεθνούς Big Band του Γιουγκοσλάβου τρομπετίστα Dusko Goykovich. Πέρα από την καριέρα του ως μουσικός, ο Phil Abraham διακρίνεται και για το διδακτικό του έργο τόσο στο Βασιλικό Ωδείο των Βρυξελλών όσο και αλλού…